Hierom gaan we massaal uit elkaar (en het is niet wat je denkt) is de titel van een kort interview in Vrouw.

Grappig is dat er eigenlijk geen antwoord gegeven wordt op de vraag, wel interessant zijn de straatinterviews waarin mensen hun mening hierover geven.

Het gaat te makkelijk

Vroeger werd er minder gescheiden hoor je wel vaker op de borrel. Gaat het niet wat te makkelijk tegenwoordig? Nou dat valt op zich wel mee. Sinds de invoering van de bijstandswet eind 60er jaren, begin 70er jaren is er sprake van een stijging. Logisch want toen werkte vrouwen veel minder dan nu. Ze waren dus financieel afhankelijk van hun partner, een belangrijke drempel. Sinds die tijd geldt grofweg dat 1 op de 3 huwelijken eindigt in een echtscheiding. Vandaag de dag is dat niet heel veel meer. Wat we minder goed weten is hoeveel samenwoners hun relatie beëindigen. Schattingen liggen daar wel iets hoger, net zoals 2e huwelijken grofweg 1 op de 2 relaties die eindigen. Dus of het nu makkelijker gaat betwijfel ik.

Ik denk dat het wel meer openbaar is geworden. Mensen zijn er transparanter over. Het is direct zichtbaar op Facebook als je status is gewijzigd naar geen partner. Dit kan natuurlijk een rol spelen. Je ervaart immers van veel meer mensen uit je omgeving dat ze gaan scheiden dan vroeger het geval was. Toch geeft Vrouw aan in hun poll, op datzelfde Facebook, dat 79% van de 2000 respondenten aangeeft dat scheiden te makkelijk gaat.

Hierom gaan we massaal uit elkaar?

Voor de meeste mensen is vreemd gaan de belangrijkste reden. Zero-tolerance noemt iemand het op straat. Dat is uiteraard begrijpelijk want ontrouw of bedrogen worden is een heftig iets. Dat kan je wereld enorm op zijn kop zetten. En dus is er maar één conclusie mogelijk, stoppen. Maar is dit dan de echte reden waarom men uit elkaar gaat? Ligt er nog iets aan ten grondslag? Ook hier krijgt Facebook de schuld. Want het is immers heel makkelijk nu om je oude liefde terug te vinden en daarmee te contacten. Ook de afname van het aantal mensen dat gelooft, of anderszins door de kerk beïnvloed wordt, zou een rol kunnen spelen. Of is het de verzelfstandiging van de maatschappij. De individualisering waarin iedereen meer egoïstisch nadenkt over het eigen geluk en wat je in het leven wilt bereiken. YOLO dus want mijn vrienden genieten ook, staat op de sociale media, en ik dan, ik ga ook voor mijzelf kiezen.

Stel dat dit allemaal waar is? Dan zou het aantal scheidingen toch veel meer gestegen moeten zijn de afgelopen jaren? Feit is dus dat het 2 van de 3 stellen wel lukt om bij elkaar te blijven. Of dit gelukkige huwelijken zijn is niet bekend maar dat is wat de statistiek ons vertelt.

Wanneer hak je de knoop door?

Er wordt gesproken over een gemiddelde duur van 2 jaar waarin een partner worstelt met de vraag, ben ik gelukkig? Deze strijd wordt onderbroken als stellen goed met elkaar hierover kunnen praten. Lukt dit niet dan komt het hoge woord eruit, ik wil scheiden. Het gaat dus niet heel lichtzinnig, het is een forse strijd waar vaak maar één deelnemer zich van bewust is. Daar zit misschien nog wel een dingetje. Als iemand 2 jaar strijd voert met zichzelf en daar de ander te weinig bij betrekt. Is dat dan niet te makkelijk gedacht. Waarom is het zo moeilijk om dit met je levenspartner te delen?

Hoe dan ook, als er sprake is van een gezin, zal dit gezin uiteen vallen. Het zal nooit meer zo worden als het was. Hoe goed ouders ook hun best doen om het voor de kinderen goed te regelen. Het gezin is niet meer. Dit zijn zeer heftige gevolgen van een scheiding. En zeker weloverwogen door degene die besloten heeft om te stoppen. Ondanks dit alles kan een scheiding toch positief zijn. Wat zou er gebeuren als we doorgaan? Wat voor beeld geven wij onze kinderen dan mee over een gezin, geluk, liefde en alles wat daarmee samenhangt. Kun je als ouder onvoorwaardelijk liefde geven aan je kinderen als jijzelf niet meer gelukkig bent?

Hoe pakken we het aan?

Als je nooit goed met elkaar hebt kunnen praten of overleggen. En dit heeft jullie relatie geen goed gedaan? Of op zijn minst, jullie scheiding niet kunnen voorkomen? Dan moet je echt leren hoe jullie met elkaar gaan communiceren na de scheiding. Als het met de kinderen goed gaat, gaat het ook beter met de ouders. Dus stem je samen af hoe je als ouders met elkaar en de kinderen om blijft gaan. En vooral hoe je elkaar daarin betrekt. Ja dan stel je een ouderschapsplan op. En laat je je begeleiden door een mediator die tips en trucs meegeeft die voor jullie kunnen werken. Maar er zijn nog een aantal financiële afspraken die ook van belang zijn. Het is belangrijk dat jullie goed weten wat er allemaal mag en kan met een eigen woning. Of pensioenen of alimentatie. De regels veranderen constant. Mensen uit je omgeving die gescheiden zijn adviseren vaak uit hun tijd waarin de regels anders waren. Een goed inzicht in de mogelijkheden maakt de keuze vaak ook eenvoudiger. En goede keuzes helpen om je toekomst weer veilig te stellen of overzichtelijk te maken.

Hierom gaan we massaal uit elkaar

• Vreemdgaan, ontrouw, overspel, affaire, second love
• Yolo, eigen geluk, individualisering
• Social media, sneller contact met anderen, meer inzicht
• Niet praten, geen contact, eigen leven leiden, weinig dingen samen doen
• Geen aanraking, geen aai, geen seks, broer en zus
• Geen verbinding meer, geen warmte, geen respect