Partneralimentatie naar 5 jaar, wat gaat er veranderen?

De afspraken zullen ingaan per 1 januari 2020 en alleen voor nieuwe gevallen zijn.

• Maximale duur 5 jaar tenzij:
  • kinderen jonger dan 12, dan tot jongste kind 12 jaar wordt
  • meer dan 15 jaar getrouwd en binnen 10 jaar AOW, dan tot AOW
  • ouder dan 50 jaar en meer dan 15 jaar getrouwd, dan maximaal 10 jaar

Dit is een groot verschil met de huidige regelgeving, deze is namelijk altijd 12 jaar (tenzij huwelijk zonder kinderen korter dan 5 jaar).

Overigens blijven de overige regels wel van toepassing en dat is dat er sprake moet zijn van behoefte bij de ontvanger en draagkracht bij de betaler.

De politiek is al jaren aan het stoeien met deze wetgeving, van in stand houden tot volledig afschaffen of zoals nu een compromis.

Waarom partneralimentatie? Tot 1971 was de schuldvraag bepalend, vroeger kon je alleen scheiden als je partner overleed of als er sprake was van overspel. Als een stel uit elkaar gegroeid was, moest iemand de schuld op zich nemen. In 1994 werd de duur beperkt tot 12 jaar. De partner zonder inkomen kon dan een bedrag van de ex-partner claimen om in het levensonderhoud te voorzien. Dit was ook logisch omdat in deze tijden het vaak voorkwam dat één partner het gezin verzorgde en de ander een baan had.

Anno 2019 is er wel wat veranderd op de arbeidsmarkt hoewel het rolpatroon nog steeds herkenbaar is, zei het in mindere mate. Daarom is het voor de politiek ook moeilijk om een harde keuze te maken voor afschaffen of voortzetten en lijkt een compromis voor nu het meest haalbare.

Voorstanders van afschaffen partneralimentatie beroepen zich op zelfredzaamheid van de ontvanger, tegenstanders vinden dat de ontvanger daar dan wel de tijd voor moet krijgen. En of dit nu 5 of 12 jaar is?

In 2018 is de wet gewijzigd waar het gaat om de gemeenschap van goederen, kort gezegd: alle bezittingen van voor het huwelijk vallen niet in de gemeenschap. Dit kon natuurlijk al heel lang middels huwelijkse voorwaarden, maar dat was niet genoeg, dus een wetsaanpassing. Zou je dan ook de partneralimentatie kunnen aanpassen in de huwelijksvoorwaarden? Nee dit mag niet. Je kunt dus niet opnemen dat je in geval van scheiding maximaal 5 jaar partneralimentatie overeenkomt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wie spreken partneralimentatie af? In de praktijk is er lang niet altijd draagkracht voor partneralimentatie, zeker niet als er kinderen zijn waarvoor kinderalimentatie betaald wordt. Bovendien zijn er dan heel veel toeslagen van de overheid die behoorlijk meehelpen in het inkomen. Maar vaak wil de minst verdienende partner ook niet afhankelijk zijn van de ex-partner. Meestal hangt dit wel af van wie het initiatief tot echtscheiding heeft genomen.

Afzien van partneralimentatie komt dus vaak voor, men wil het niet of er is simpelweg geen geld voor. Als het wel afgesproken wordt is het dus in beginsel voor 12 jaar, maar het mag ook korter afgesproken worden in het echtscheidingsconvenant. Het vervalt dus na het verstrijken van de afgesproken periode die veelal korter was dan de wettelijke 12 jaar, bijvoorbeeld omdat de AOW al na 6 jaar ingaat en men ook de pensioenen verevend of dat de kinderen over 4 jaar uitgestudeerd zijn, etc. Men kon dus in onderling overleg al op maat afspraken maken met elkaar, makkelijk aan de mediationtafel. Maar vaak werd ook al afgesproken dat de partneralimentatie lager wordt of helemaal stopt als het inkomen van de ontvanger stijgt.

Nu komt er wetgeving, die dus ook in geval men het onderling niet eens wordt, een kortere periode afdwingt.

Deze wetgeving zal dus op een kleine groep impact hebben, ervan uitgaande dat het voor de meesten sowieso niet van toepassing is en voor de groep dit het wel afspreekt waren er al mogelijkheden om de duur in te korten. Het gaat dus om die groep mensen die het onderling niet eens kunnen worden.

Maar er is nog een effect te benoemen, het zogenaamde verhaalsrecht bijstandsuitkering. Indien een gescheiden partner geen inkomen heeft en een beroep doet op de bijstand, zal de gemeente veelal proberen deze bijstand deels of volledig te verhalen op de ex-partner. Uiteraard moet hier draagkracht voor zijn. Afspraken in het echtscheidingsconvenant over partneralimentatie zijn niet relevant. Het verhaalsrecht gaat uit van de wet. Dus zal de gemeente straks ook korter een verhaalsrecht hebben als de nieuwe wetgeving is ingegaan.